HWY 101

Goeiemorgen allemaal! Daar is weer een blog!

Gisterochtend werden we voor de tweede keer wakker op de campground in Grants Pass. We hadden een redelijk saaie dag, waarbij we door de "grote" plaats Eugene kwamen en die kans hebben gepakt om eens een shopping mall op te zoeken. Dit viel een beetje tegen, we hebben niet echt iets gekocht. En dat zonder state tax, jammer!

We hadden in de mall nog platen/cd's willen kopen voor thuis en onderweg hier, maar zo'n winkel zat niet in de mall. We hebben er dus eentje opgezocht en hier allebei toch wel een plaat kunnen vinden. Hebben we iets om naar uit te kijken als we thuiskomen!

We hadden telefonisch gereserveerd bij een campground aan de kust, dus we moesten nog een eind naar het westen. Naarmate we dichter bij de oceaan kwamen, waren er ook ineens onze eerste wolken van de vakantie te zien. Toen we de deur eenmaal opendeden merkten we echt het verschil: het was ijskoud. De voorruit was ook helemaal nat van de mist/miezer. We hebben de tent opgezet en zijn vanwege de kou in de auto blijven zitten. Ik heb mijn nieuwe Sharpies (ik moest me ervoor legitimeren......) uitgeprobeerd en Paul heeft zijn boek gelezen.

Vanochtend hebben we gedoucht en de tent nat ingepakt. Echt fijn. Toen we wegreden brandde er een lampje op het dashboard, wat blijkbaar stond voor te lage bandenspanning. Die had John al gezien op een foto van de auto! We reden naar de dichtstbijzijnde benzinepomp en hebben helemaal zelf de banden bijgevuld. We waren best een beetje trots dat we dit hebben opgelost. We trakteerden onszelf nog op een koffie van de Dutch Bro's die we al honderd keer hadden langs zien komen, compleet met molens en tulpen op de gevel. Ik bestelde een medium, maar dit leek meer een XL. Paul nam een cold brew, maar dat was niet zo lekker, want het was natuurlijk gewoon Amerikaans = slap. Wel leuk dat we het geprobeerd hebben.

Een stukje noordelijker (op de beroemde 101!) reden we al snel tegen de Sea Lion Caves aan, waar we graag heen wilden. We liepen een huisje in en konden vanuit hier naar een viewpoint waar we heel wat sea lions beneden zagen liggen en lawaai hoorden maken. We namen nog de lift naar beneden en kwamen in de grot zelf, waar we er nog meer zagen liggen. De meeste lagen echt op de rotsen in de grot, maar er waren ook een paar in het water aan het spelen.

Na de Sea Lion Caves kwamen we langs Heceta Lighthouse, waar we omhoog zijn gehiked naar de vuurtoren. Hier kregen we nog een korte tour over hoe het leven was voor de mensen die the lighthouse beheerden zo'n 150 jaar geleden. Er woonden twee families helemaal afgezonderd en hun kinderen gingen naar school in een klein schuurtje. Iedere drie maanden kregen ze supplies die boten overboord gooiden, dan moesten ze het van het strand rapen. Lekker primitief.

We reden nog een stukje door en kwamen een KOA tegen. We zijn er maar afgegaan omdat we verder niet wisten of de volgende nog plek zou hebben, verder was alles al vol wat we tegen waren gekomen. Op deze KOA hadden ze eigenlijk geen plek, maar er is nog een soort reserve-plekje naast the office. Ook mooi! We zitten hier prima en hebben zelfs electriciteit, goede wifi en we zitten naast de wc's en douches. Deze camping ligt overigens weer naast de zee en het is dus weer stervenskoud. Momenteel zit ik in twee truien met twee capuchons en ik voel mijn vingers amper.

Morgen gaan we al richting Washington en zijn we met Oregon zo goed als klaar. Het is een prachtige staat, je zou er bijna willen wonen..

Tot snel weer! Adios! :)