Avetts at the Beach
Blijf op de hoogte en volg Paul en Sophie
28 Februari 2020 | Dominicaanse Republiek, Punta Cana
Hallo allemaal!
Weer eens een verslagje van ons, voor deze speciale reis. We zijn in het Dominicaanse Republiek om mijn favoriete band in de wereld te zien! Een korte, maar heel bijzondere reis.
Gisterochtend om 6:00 Nederlandse tijd opgestaan om de bus trein te pakken naar Schiphol. Daar door de massa's met mondkapjes geworsteld op weg naar onze vlucht naar Parijs. Eenmaal in Parijs ruilden we het kleinere vliegtuig in voor een grotere. We hadden superfijne plekken, gezellig met z'n tweetjes en met zeeen van beenruimte. Nice! Het was wel een hele lange vlucht, mede omdat het een dagvlucht was en je dus niet gaat slapen leek er geen einde aan te komen. Overigens is met Franse mensen in een ruimte zijn ook niet bepaald onze hobby, maar gelukkig waren we er na een uur of 10 dan eindelijk.
Aangekomen op het vliegveld van Punta Cana moesten we op zoek naar iemand die ons op zou komen halen. Het was allemaal een beetje vaag, maar we zaten uiteindelijk in een busje met een man die ons inderdaad naar het hotel zou brengen.
Het hotel...... Ik weet niet eens hoe ik het moet beschrijven. Het is het Hard Rock Hotel in Punta Cana, misschien kun je het beter opzoeken. Het lijkt wel een stad, zo groot is het. Er rijdt een trein om je rond te brengen om maar een indicatie te geven.
We kwamen aan in een soort hal waar allemaal borden stonden van The Avett Brothers at the Beach, dus we zaten goed! We kregen meteen een welkom drankje in onze handen gedrukt. Deze hadden er natuurlijk alcohol in, wat wij niet helemaal hadden verwacht. We checkten in in het resort en ook bij het event en gingen op zoek naar onze hotelkamer. Dat was nog een flink stuk wandelen, we kwamen gelukkig langs allemaal coole plekken. Er zit een soort mall hier in, allemaal restaurants, een hoop zwembaden en een casino. Genoeg te doen!
De kamer is overigens ook niet al te bescheiden, we hebben een jacuzzi en een gevulde minibar en 24hr roomservice. Uiteraard zijn we dit allemaal niet zo gewend, we merken dat we hier iets te bescheiden voor zijn. Overal vragen mensen of ze iets te eten of drinken voor je kunnen halen en ze zijn teleurgesteld als je nee zegt.
We liepen na het droppen van onze spullen nog even door het resort om de boel een beetje te verkennen. We merkten wel dat we erg uitgeput waren en zeker Paul was wel toe aan een nachtje slaap. We gingen dus na een ijsje maar naar bed.
Een goede nacht slaap verder stonden we op om de merchandise lijn te trotseren. We hebben in een belachelijk lange rij gestaan om spullen te kunnen kopen, maar het was het 100% waard. We gaan niet als krenten met lege handen naar huis dit keer!
De dag hebben we gespendeerd met de verschillende zwembaden uittesten, het strand verkennen en ons aanmelden voor het snorkelen van morgen. Verder niets bijzonders.
Een vrouw die me voor Kerst een heel groot en lief cadeaupakket had gestuurd is hier ook, dus we hadden aan het einde van de middag afgesproken. Hele lieve typisch Amerikaanse vrouw met haar man Paul. Gezellig gekletst tot het tijd was om richting het podium te gaan voor goede plekken. Wij schoven nog even twee crepes naar binnen, want de rijen voor de restaurants waren te lang, en we gingen op weg!
We konden eigenlijk vrij ver vooraan aansluiten en hebben daar heel lang gestaan om te wachten op the Avett Brothers. Er was eerst een voorprogramma van de band Dawes, waar wij nog nooit van gehoord hadden. De zanger vroeg ook nog of er mensen waren die er nog nooit van hadden gehoord, dus wij staken netjes onze handen op. Het was niet slecht, maar zou het ook niet downloaden. Overigens was het "Pretty girls and guys from"-thema-avond, dus wij stonden allebei met Amsterdam-shirts. Mensen vinden het wel heel bijzonder dat we van zo ver komen, maar zij komen natuurlijk ook wel van ver. Het is wel het type Amerikaan met iets meer wereldkennis dan de gemiddelde, aangezien deze mensen allemaal al een paspoort hebben en dergelijke. Het zorgde er wel voor dat we makkelijk small talk konden maken met de mensen om ons heen.
Het concert beschrijven vind ik moeilijk, want ik vond het prachtig. Het hele eerste nummer heb ik wazig gezien van de tranen in mijn ogen. Halverwege het tweede nummer viel het geluid uit, dus we hebben als publiek het nummer afgemaakt. Het duurde erg lang voor het geluid terug was (en op dit punt stonden wij daar al 4 uur), maar het was het wachten waard. Ze speelden hun twee uur nog vol, waar wij beide elke seconde van hebben genoten.
Toen het klaar was zijn we, doodop, naar de kamer gegaan. Onze voeten/benen zijn kapot, maar ik ben al helemaal klaar voor morgen. Wij gaan slapen, see ya! :-)
Weer eens een verslagje van ons, voor deze speciale reis. We zijn in het Dominicaanse Republiek om mijn favoriete band in de wereld te zien! Een korte, maar heel bijzondere reis.
Gisterochtend om 6:00 Nederlandse tijd opgestaan om de bus trein te pakken naar Schiphol. Daar door de massa's met mondkapjes geworsteld op weg naar onze vlucht naar Parijs. Eenmaal in Parijs ruilden we het kleinere vliegtuig in voor een grotere. We hadden superfijne plekken, gezellig met z'n tweetjes en met zeeen van beenruimte. Nice! Het was wel een hele lange vlucht, mede omdat het een dagvlucht was en je dus niet gaat slapen leek er geen einde aan te komen. Overigens is met Franse mensen in een ruimte zijn ook niet bepaald onze hobby, maar gelukkig waren we er na een uur of 10 dan eindelijk.
Aangekomen op het vliegveld van Punta Cana moesten we op zoek naar iemand die ons op zou komen halen. Het was allemaal een beetje vaag, maar we zaten uiteindelijk in een busje met een man die ons inderdaad naar het hotel zou brengen.
Het hotel...... Ik weet niet eens hoe ik het moet beschrijven. Het is het Hard Rock Hotel in Punta Cana, misschien kun je het beter opzoeken. Het lijkt wel een stad, zo groot is het. Er rijdt een trein om je rond te brengen om maar een indicatie te geven.
We kwamen aan in een soort hal waar allemaal borden stonden van The Avett Brothers at the Beach, dus we zaten goed! We kregen meteen een welkom drankje in onze handen gedrukt. Deze hadden er natuurlijk alcohol in, wat wij niet helemaal hadden verwacht. We checkten in in het resort en ook bij het event en gingen op zoek naar onze hotelkamer. Dat was nog een flink stuk wandelen, we kwamen gelukkig langs allemaal coole plekken. Er zit een soort mall hier in, allemaal restaurants, een hoop zwembaden en een casino. Genoeg te doen!
De kamer is overigens ook niet al te bescheiden, we hebben een jacuzzi en een gevulde minibar en 24hr roomservice. Uiteraard zijn we dit allemaal niet zo gewend, we merken dat we hier iets te bescheiden voor zijn. Overal vragen mensen of ze iets te eten of drinken voor je kunnen halen en ze zijn teleurgesteld als je nee zegt.
We liepen na het droppen van onze spullen nog even door het resort om de boel een beetje te verkennen. We merkten wel dat we erg uitgeput waren en zeker Paul was wel toe aan een nachtje slaap. We gingen dus na een ijsje maar naar bed.
Een goede nacht slaap verder stonden we op om de merchandise lijn te trotseren. We hebben in een belachelijk lange rij gestaan om spullen te kunnen kopen, maar het was het 100% waard. We gaan niet als krenten met lege handen naar huis dit keer!
De dag hebben we gespendeerd met de verschillende zwembaden uittesten, het strand verkennen en ons aanmelden voor het snorkelen van morgen. Verder niets bijzonders.
Een vrouw die me voor Kerst een heel groot en lief cadeaupakket had gestuurd is hier ook, dus we hadden aan het einde van de middag afgesproken. Hele lieve typisch Amerikaanse vrouw met haar man Paul. Gezellig gekletst tot het tijd was om richting het podium te gaan voor goede plekken. Wij schoven nog even twee crepes naar binnen, want de rijen voor de restaurants waren te lang, en we gingen op weg!
We konden eigenlijk vrij ver vooraan aansluiten en hebben daar heel lang gestaan om te wachten op the Avett Brothers. Er was eerst een voorprogramma van de band Dawes, waar wij nog nooit van gehoord hadden. De zanger vroeg ook nog of er mensen waren die er nog nooit van hadden gehoord, dus wij staken netjes onze handen op. Het was niet slecht, maar zou het ook niet downloaden. Overigens was het "Pretty girls and guys from"-thema-avond, dus wij stonden allebei met Amsterdam-shirts. Mensen vinden het wel heel bijzonder dat we van zo ver komen, maar zij komen natuurlijk ook wel van ver. Het is wel het type Amerikaan met iets meer wereldkennis dan de gemiddelde, aangezien deze mensen allemaal al een paspoort hebben en dergelijke. Het zorgde er wel voor dat we makkelijk small talk konden maken met de mensen om ons heen.
Het concert beschrijven vind ik moeilijk, want ik vond het prachtig. Het hele eerste nummer heb ik wazig gezien van de tranen in mijn ogen. Halverwege het tweede nummer viel het geluid uit, dus we hebben als publiek het nummer afgemaakt. Het duurde erg lang voor het geluid terug was (en op dit punt stonden wij daar al 4 uur), maar het was het wachten waard. Ze speelden hun twee uur nog vol, waar wij beide elke seconde van hebben genoten.
Toen het klaar was zijn we, doodop, naar de kamer gegaan. Onze voeten/benen zijn kapot, maar ik ben al helemaal klaar voor morgen. Wij gaan slapen, see ya! :-)
-
28 Februari 2020 - 08:04
Remco. :
Wat een weelde, jullie lijken wel Vip's.
Geniet er maar van de komende dagen. We blijven jullie volgen.
Veel plezier. -
28 Februari 2020 - 08:31
Inge:
Wat fijn dat we mee mogen genieten! En wat een verhaal! Zo bijzonder! Geniet maar lekker van alle luxe en de concerten van de Avett's. Grappig dat je zo ontroerd was bij het concert, maar het is dan ook niet niks. Heel veel plezier nog! -
28 Februari 2020 - 12:28
Rick:
lekker genieten jullie twee :D en waarom naar een restaurant als je room service hebt :P -
28 Februari 2020 - 12:37
John En Nanny:
Wat een geweldig verhaal weer. Leuk dat jullie zo genieten, haal er zo veel mogelijk uit
Gaan zo even googelen waar het allemaal afspeelt groetjes. dikke kus -
28 Februari 2020 - 14:15
Aad En Marijke:
Jullie maken ook wat mee hoor! Wel apart zo'n supergroot hotel, dat op zich wel een dorp lijkt. Geniet lekker van het mooie weer en van de optredens en blijf maar mooie verhalen sturen over jullie belevenissen. Groetjes uit ijskoud en winderig IJmuiden. -
28 Februari 2020 - 20:08
Angela Van Wijk:
Doen jullie goed. Geniet er maar van en maak gebruik van de luxe. De mensen doen het graag voor je! Hoe ongemakkelijk het soms Ook voelt. Je hoeft Gelukkig nog niet naar een heel dorp dansende Masai mara te kijken die speciaal voor jou een dansje doen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
