Snorkelen, ziplinen en een heleboel muziek
Door: Sophie
Blijf op de hoogte en volg Paul en Sophie
29 Februari 2020 | Dominicaanse Republiek, Punta Cana
¡Hola! Como estas?
Hele lange blog, sorry!!
De ochtend na het eerste concert hebben we rustig aan gedaan. We maakten van de gelegenheid gebruik om roomservice te bestellen zoals dat op deze veel te luxe vakantie hoort. Lekker in pyjama een wafel opgegeten, beetje gek wel.
Later toen we door het hotel liepen zagen we ouders van the Avett Brothers zitten eten. Hele leuke, lieve mensen. We hebben ze maar niet gestoord.
Pas rond de middag werden we verwacht bij het hotel hiernaast, waar we een snorkelexcursie geboekt hadden. We gingen met een busje ergens anders naartoe en vanuit daar vertrok een boot de zee op. De zee is trouwens heel mooi blauw en de stranden goed onderhouden, dus het is gewoon al een genot om om je heen te kijken hier - en zo met de boot zagen we ook nog wat van het (ei)land.
Na een tijdje varen stopten we ergens op zee en kregen we zwemvesten en duikbrillen/snorkels. Met onze gear aan sprongen we met de rest de zee in en volgden we de Dominicaan. Helaas vond ik het toch niet helemaal mijn ding en draaide ik terug om naar de boot, maar Paul heeft wel gesnorkeld. Hij heeft verschillende vissen gezien: kogelvis (opblaasvis), blauwe snapper, naaldvis en een andere grote vis (die zag ik zelfs vanaf de boot), die leek op een snoek. Alle vissen zwommen mee, Paul kwam erachter dat er een beetje vals gespeeld werd want de Dominicaan had vissenvoer mee. Ach, hebben weer wat gezien!
Na het snorkelen stopten we nog ergens anders waar we a la Expeditie Robinson in het water hebben gelegen. Er was een drijvende minibar waar volop gebruik van werd gemaakt.
Eenmaal terug in het hotel ons maar klaargemaakt voor het concert. We schoven nog even een pizza naar binnen bij de inpandige Italiaan en maakten onze weg naar het podium voor de Avetts. We moesten eerst een show van het voorprogramma van Emmylou Harris uitzitten (lees: staan), maar dan hadden we wel weer goede plekken voor de Avetts. En dat is het allemaal waard.
Ze speelden heel veel van mijn/onze favoriete nummers en de energie en plezier zat er veel meer in dan de avond ervoor. Ik vind het lastig te beschrijven, misschien had je er gewoon bij moeten zijn?
We maken overal wel vrienden en zo ook bij onze staplekken van de avond. Ze vroegen ons of we ook van plan waren om na het concert naar de silent disco in de lobby te gaan - dat waren we zeker! Silent disco's zijn leuk, dus dit was ook weer te gek. En leuke vrienden gemaakt met dit keer uit Texas! Rond 2:00 toch maar terug naar de kamer gegaan, want de wekker zou om 6:00 gaan..
Na heel weinig slaap schoven we vanochtend vroeg aan voor het ontbijt. Dit was een ontbijtbuffet die we nog niet eerder hadden ontdekt, maar was weer lekker! Alles is overigens niet echt bijzonder lekker, maar het vult.
We werden bij het hotel opgehaald voor het ziplinen in een soort open busje. Onze host had heel erg veel te vertellen over alles waar we langskwamen dat het eigenlijk een beetje vermoeiend werd. Elke school en elke ezel werd aangewezen.
Ongeveer een uur in het busje kwamen we aan bij de plek van het ziplinen. We kregen een harnas aan en een korte uitleg in gebrekkig Engels, maar eigenlijk werd alles voor ons gedaan. Op elk platform stond een mannetje klaar die je vastmaakt en ervoor zorgt dat je goed aan de touwen hangt. We gingen met een noodvaart tussen de cacao-, koffie- en bananenbomen door. Af en toe wel heel hoog en heel snel, maar supercool om te doen!
Na het ziplinen kregen we een hele cursus over cacao/chocola en koffie, waar we totaal geen zin in hadden en eigenlijk een verkooppraatje was. Ze zijn hier verder niet echt opdringerig, dit was de eerste keer dat ik dit gevoel had hierzo. Iedereen is heel aardig en ook oprecht vriendelijk. Mensen vinden het ook heel leuk als je een paar woorden Spaans tegen ze kan praten. Over het algemeen een heel positief en lief volk.
Met de bus mochten we weer terug door de jungle naar het hotel. We waren uiteraard de enige in dit hotel en ze zetten je bij de deur af, dus je gaat eerst het hele dorp door. Voelt een beetje vervelend dat we in zo'n opschepperig hotel zitten, maar het hoort er maar even bij.
Terug in het hotel zou een andere artiest, Langhorne Slim, bij het zwembad een optreden geven, dus daar gingen we naartoe. Lekker in het zwembad chillen terwijl die man zijn liedjes zingt en verhalen vertelt. Wat een vakantie!
Vanavond geen Avetts, maar we gaan wel even kijken bij de andere optredens. Morgen wel weer, maar dat is alweer de laatste dag.
Adios!
Hele lange blog, sorry!!
De ochtend na het eerste concert hebben we rustig aan gedaan. We maakten van de gelegenheid gebruik om roomservice te bestellen zoals dat op deze veel te luxe vakantie hoort. Lekker in pyjama een wafel opgegeten, beetje gek wel.
Later toen we door het hotel liepen zagen we ouders van the Avett Brothers zitten eten. Hele leuke, lieve mensen. We hebben ze maar niet gestoord.
Pas rond de middag werden we verwacht bij het hotel hiernaast, waar we een snorkelexcursie geboekt hadden. We gingen met een busje ergens anders naartoe en vanuit daar vertrok een boot de zee op. De zee is trouwens heel mooi blauw en de stranden goed onderhouden, dus het is gewoon al een genot om om je heen te kijken hier - en zo met de boot zagen we ook nog wat van het (ei)land.
Na een tijdje varen stopten we ergens op zee en kregen we zwemvesten en duikbrillen/snorkels. Met onze gear aan sprongen we met de rest de zee in en volgden we de Dominicaan. Helaas vond ik het toch niet helemaal mijn ding en draaide ik terug om naar de boot, maar Paul heeft wel gesnorkeld. Hij heeft verschillende vissen gezien: kogelvis (opblaasvis), blauwe snapper, naaldvis en een andere grote vis (die zag ik zelfs vanaf de boot), die leek op een snoek. Alle vissen zwommen mee, Paul kwam erachter dat er een beetje vals gespeeld werd want de Dominicaan had vissenvoer mee. Ach, hebben weer wat gezien!
Na het snorkelen stopten we nog ergens anders waar we a la Expeditie Robinson in het water hebben gelegen. Er was een drijvende minibar waar volop gebruik van werd gemaakt.
Eenmaal terug in het hotel ons maar klaargemaakt voor het concert. We schoven nog even een pizza naar binnen bij de inpandige Italiaan en maakten onze weg naar het podium voor de Avetts. We moesten eerst een show van het voorprogramma van Emmylou Harris uitzitten (lees: staan), maar dan hadden we wel weer goede plekken voor de Avetts. En dat is het allemaal waard.
Ze speelden heel veel van mijn/onze favoriete nummers en de energie en plezier zat er veel meer in dan de avond ervoor. Ik vind het lastig te beschrijven, misschien had je er gewoon bij moeten zijn?
We maken overal wel vrienden en zo ook bij onze staplekken van de avond. Ze vroegen ons of we ook van plan waren om na het concert naar de silent disco in de lobby te gaan - dat waren we zeker! Silent disco's zijn leuk, dus dit was ook weer te gek. En leuke vrienden gemaakt met dit keer uit Texas! Rond 2:00 toch maar terug naar de kamer gegaan, want de wekker zou om 6:00 gaan..
Na heel weinig slaap schoven we vanochtend vroeg aan voor het ontbijt. Dit was een ontbijtbuffet die we nog niet eerder hadden ontdekt, maar was weer lekker! Alles is overigens niet echt bijzonder lekker, maar het vult.
We werden bij het hotel opgehaald voor het ziplinen in een soort open busje. Onze host had heel erg veel te vertellen over alles waar we langskwamen dat het eigenlijk een beetje vermoeiend werd. Elke school en elke ezel werd aangewezen.
Ongeveer een uur in het busje kwamen we aan bij de plek van het ziplinen. We kregen een harnas aan en een korte uitleg in gebrekkig Engels, maar eigenlijk werd alles voor ons gedaan. Op elk platform stond een mannetje klaar die je vastmaakt en ervoor zorgt dat je goed aan de touwen hangt. We gingen met een noodvaart tussen de cacao-, koffie- en bananenbomen door. Af en toe wel heel hoog en heel snel, maar supercool om te doen!
Na het ziplinen kregen we een hele cursus over cacao/chocola en koffie, waar we totaal geen zin in hadden en eigenlijk een verkooppraatje was. Ze zijn hier verder niet echt opdringerig, dit was de eerste keer dat ik dit gevoel had hierzo. Iedereen is heel aardig en ook oprecht vriendelijk. Mensen vinden het ook heel leuk als je een paar woorden Spaans tegen ze kan praten. Over het algemeen een heel positief en lief volk.
Met de bus mochten we weer terug door de jungle naar het hotel. We waren uiteraard de enige in dit hotel en ze zetten je bij de deur af, dus je gaat eerst het hele dorp door. Voelt een beetje vervelend dat we in zo'n opschepperig hotel zitten, maar het hoort er maar even bij.
Terug in het hotel zou een andere artiest, Langhorne Slim, bij het zwembad een optreden geven, dus daar gingen we naartoe. Lekker in het zwembad chillen terwijl die man zijn liedjes zingt en verhalen vertelt. Wat een vakantie!
Vanavond geen Avetts, maar we gaan wel even kijken bij de andere optredens. Morgen wel weer, maar dat is alweer de laatste dag.
Adios!
-
29 Februari 2020 - 23:09
Inge:
Genoten weer van t blog; ze kunnen mij niet lang genoeg zijn. Wat een superleuke en bijzondere belevenissen!! Echt fijn dat jullie zo genieten. Heel veel plezier nog!!! -
29 Februari 2020 - 23:41
Rick:
De grote vraag is natuurlijk of ze succesvol waren in hun verkoop praat ? Chocolade vers van het land dat klinkt wel als om te smullen. ^^ -
01 Maart 2020 - 07:20
Angela Van Wijk:
Toch maar niet gedoken? -
01 Maart 2020 - 08:20
John En Nanny:
Fijn dat jullie van dat jullie van deze korte vakantie zo genieten alleen al het vertellen is dat wij er ook een klein beetje bij zijn. Tot gauw.... -
01 Maart 2020 - 19:29
Marijke:
Wat een aparte dingen doen jullie. Echt een heel bijzondere reis. Jammer dat het eind alweer in zicht is. Geniet nog van het staartje van de vakantie.
-
02 Maart 2020 - 11:33
Anne:
Het klinkt zo leuk allemaal, echt een super vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
