Hallo, hallo!

Vanochtend vroeg vertrokken we dan van onze eerste kampeerplek hier. We reden via Hood River, het plaatsje waar we gister al naar de Dairy Queen waren geweest. Er is hier ook een Walmart waar we even een stop maakten, hier hebben we alle allergie- en slaappillen voor o.a. mama ingeslagen. Toen we hier wegreden was er een zwerver die om eten vroeg, dus we gaven hem een Sno Ball. Hij was helemaal gelukkig "somebody loves me!" en dat maakte ons ook gelukkig. Een goede daad verricht.

We reden door naar Mount Hood, de grote berg die we al meerdere keren achter andere bergen vandaan hadden zien komen. Het was prachtig. We hebben hier een trail gelopen van zo'n 5 kilometer de berg op. We kwamen hier uit bij Mirror Lake - hier hoor je de weerspiegeling in te zien van de enorme Mt. Hood. Het waaide echter nogal, dus dat ging niet op, maar we hadden wel heel mooi zicht op de gigantische berg. Ik hoop dat we een foto kunnen plaatsen.

Na Mount Hood hadden we als plan nog door te rijden naar het plaatsje Maupin, ook al was het best ver. Hier zouden we de nacht doorbrengen
en de volgende dag white water raften. We kwamen echter aan in Maupin en het was een enorme teleurstelling. We snapten niet hoe we de camping moesten betalen en waar we moesten staan en er was niemand die ons kon helpen. We hebben als hulpeloze toeristen maar besloten om niet te gaan raften, of later, en voor nu door te rijden naar de volgende bestemming. Na een ijsje bij de plaatselijke store, natuurlijk. Het was een schattig dorpje, maar niet om een nachtje in te verblijven.

De weg naar Smith Rock State Park was prachtig. Bij Mt. Hood kwamen we nog door allemaal bos en keken we uit naar beren, maar na Maupin was het gewoon woestijn en was er geen teken van leven te bekennen. Voor Paul een nieuwe ervaring, voor mij meer een "it's good to be back"-gevoel. Either way, voor ons allebei indrukwekkend en een fantastisch gevoel. In de verte zagen we nog hele hoge bergen die tot de helft (!) bedekt waren in sneeuw. Ze kwamen iedere keer weer langs - Mt. Rainier, Mt. Hood en Mt. Jefferson waren de paar die we inmiddels herkennen.

We kwamen langs het stadje Madras, waar we hebben gegeten bij Sonic's en genoten hebben van een root beer float bij A&W, omdat we bij de camping niet zouden kunnen barbecuën. We kwamen echter aan bij de campground in Smith Rock State Park, betaalden ervoor, reden de camping op en zijn toen maar weer een paar mijl teruggereden voor de KOA. We waren van plan op een wat primitievere manier te kamperen op een camping in de natuur zonder faciliteiten, maar eenmaal aangekomen leek het meer op een kamp vol met hippies. Er waren ook geen campsites, maar je moest maar een paar honderd meter het park in lopen en daar je tentje neerzetten, terwijl er net een poema gesignaleerd was. Dikke doei, we gaan wel naar een KOA. Vandaar ook de wifi, nu.

We hebben een onverwacht lange afstand afgelegd vandaag, maar het was prachtig. De bergen op de achtergrond zijn net van een ansichtkaart en we krijgen er eigenlijk geen genoeg van. Vanavond staan we op een campground in the middle of nowhere, dus we hopen goed sterren te kunnen kijken vannacht. Ben benieuwd! We weten nog niet waar we morgen allemaal zijn, maar we gaan nu ineens in een rap tempo door de reis heen. Wie weet waar we nog komen..... Tot snel weer!