De mop van Paul, Sophie en de ijsgrot
Door: Sophie
Blijf op de hoogte en volg Paul en Sophie
16 September 2020 | Oostenrijk, Sankt Michael im Lungau
Hola!
Nadat we wakker werden vanmorgen hebben we de inmiddels alweer bezorgde broodjes buiten opgegeten. Zo tussen de dennenbomen in pyjama lijkt het net alsof we aan het kamperen zijn. Gezellig!
Vandaag ging de reis naar Eisriesenwelt, de grootste ijsgrot van de wereld. Die zit hier op een uurtje rijden, dus het autootje hier beneden voorzien van een tank nieuwe benzine (dat had hij wel verdiend) en de baan op!
Gelukkig was de route voornamelijk snelweg. Eenmaal aangekomen bij Eisriesenwelt zagen we een grote parkeerplaats met een shuttlebus. Je kon ook zelf de route de berg op nemen, maar als de optie van een shuttlebus er is dan pakken we die. Dat was nog een kwartiertje wachten volgens de chauffeur, dus we hebben nog even van het zonnetje genoten op een bankje.
In de bus waren we ontzettend blij dat we voor die optie hadden gekozen, want het was weer ontzettend steil en met haarspeldbochten de berg op. Wel met een mondkapje in de bus natuurlijk, maar voor een niet al te lange rit wel vol te houden.
Boven was een soort visitor center waar we ook de kaartjes kochten voor de ijsgrot. Vanaf daar moesten we een heel stuk omhoog hiken, kwamen we ook nog door een koude tunnel, naar de cable car. We waren kapot. De cable car ging ook nog behoorlijk steil en we zaten met een hoop mensen in een klein hokkie gepropt. Vanaf daar hadden we weer prachtig uitzicht over de bergen.
Bovenaan de cable car had ik verwacht dat we bij de grot waren, maar dat was ook nog echt een hele bergklim verder. Niet te doen. Ergens halverwege nog last van astma en we waren doordrenkt van zweet - door de warmte maar ook de klim. Corona kicked our asses.
Uiteindelijk na een lange klim kwamen we aan bij de ijsgrot, waar het ijskoud was. Ineens had iedereen ook zijn zomeroutfits verruild voor winterjassen en mutsen, maar niemand had dat bij zich onderweg. Vreemd. Er ging een Duitse tour, maar er werd ons aangeraden om te wachten op de Engelse. Hoe langer we moesten wachten en hoe vaker de deur van de grot open ging, hoe liever we eigenlijk weer naar beneden wilden. We hadden wel truien mee, maar met 0 graden een uur lang door een ijsgrot met 100 km/u wind klonk niet echt als een feestje. Ook qua tijd zou het krap worden voor de cable car en bus terug. We zijn dus weer omgekeerd. Een dure workout met prachtige uitzichten. :-)
Nadat we weer helemaal terug beneden waren gingen we weer richting Sankt Michael im Lungau om eten te scoren. We waren van plan om Marijke's tip op te volgen van overdag ergens eten, maar daar waren we al weer laat mee. Uiteindelijk een leuk restaurantje gevonden waar ze doner verkochten. Wel vlees en niet Amerikaans, maar ook niet Oostenrijkse cuisine. Fingers crossed voor kaiserschmarren!
Na het eten nog even langs de supermarkt gelopen voor wat boodschappen - toen we de winkel uitliepen was de lucht ineens helemaal donker en was er onweer. Snel weer richting het huisje dus voor het losbreekt. Hopelijk betekent het niet dat we geen mooi weer meer krijgen deze vakantie, dat zou jammer zijn.
Bis morgen!
Nadat we wakker werden vanmorgen hebben we de inmiddels alweer bezorgde broodjes buiten opgegeten. Zo tussen de dennenbomen in pyjama lijkt het net alsof we aan het kamperen zijn. Gezellig!
Vandaag ging de reis naar Eisriesenwelt, de grootste ijsgrot van de wereld. Die zit hier op een uurtje rijden, dus het autootje hier beneden voorzien van een tank nieuwe benzine (dat had hij wel verdiend) en de baan op!
Gelukkig was de route voornamelijk snelweg. Eenmaal aangekomen bij Eisriesenwelt zagen we een grote parkeerplaats met een shuttlebus. Je kon ook zelf de route de berg op nemen, maar als de optie van een shuttlebus er is dan pakken we die. Dat was nog een kwartiertje wachten volgens de chauffeur, dus we hebben nog even van het zonnetje genoten op een bankje.
In de bus waren we ontzettend blij dat we voor die optie hadden gekozen, want het was weer ontzettend steil en met haarspeldbochten de berg op. Wel met een mondkapje in de bus natuurlijk, maar voor een niet al te lange rit wel vol te houden.
Boven was een soort visitor center waar we ook de kaartjes kochten voor de ijsgrot. Vanaf daar moesten we een heel stuk omhoog hiken, kwamen we ook nog door een koude tunnel, naar de cable car. We waren kapot. De cable car ging ook nog behoorlijk steil en we zaten met een hoop mensen in een klein hokkie gepropt. Vanaf daar hadden we weer prachtig uitzicht over de bergen.
Bovenaan de cable car had ik verwacht dat we bij de grot waren, maar dat was ook nog echt een hele bergklim verder. Niet te doen. Ergens halverwege nog last van astma en we waren doordrenkt van zweet - door de warmte maar ook de klim. Corona kicked our asses.
Uiteindelijk na een lange klim kwamen we aan bij de ijsgrot, waar het ijskoud was. Ineens had iedereen ook zijn zomeroutfits verruild voor winterjassen en mutsen, maar niemand had dat bij zich onderweg. Vreemd. Er ging een Duitse tour, maar er werd ons aangeraden om te wachten op de Engelse. Hoe langer we moesten wachten en hoe vaker de deur van de grot open ging, hoe liever we eigenlijk weer naar beneden wilden. We hadden wel truien mee, maar met 0 graden een uur lang door een ijsgrot met 100 km/u wind klonk niet echt als een feestje. Ook qua tijd zou het krap worden voor de cable car en bus terug. We zijn dus weer omgekeerd. Een dure workout met prachtige uitzichten. :-)
Nadat we weer helemaal terug beneden waren gingen we weer richting Sankt Michael im Lungau om eten te scoren. We waren van plan om Marijke's tip op te volgen van overdag ergens eten, maar daar waren we al weer laat mee. Uiteindelijk een leuk restaurantje gevonden waar ze doner verkochten. Wel vlees en niet Amerikaans, maar ook niet Oostenrijkse cuisine. Fingers crossed voor kaiserschmarren!
Na het eten nog even langs de supermarkt gelopen voor wat boodschappen - toen we de winkel uitliepen was de lucht ineens helemaal donker en was er onweer. Snel weer richting het huisje dus voor het losbreekt. Hopelijk betekent het niet dat we geen mooi weer meer krijgen deze vakantie, dat zou jammer zijn.
Bis morgen!
-
16 September 2020 - 20:28
Inge :
Awww, zo jammer van de ijsgrot. Naar ik begrijp hebben jullie evengoed een leuke dag gehad. En daar gaat het maar om. Hoe “iedereen” dan altijd wel de juiste kleding aan heeft is iets dat altijd weer verbaast. Het zij zo.
Döner is altijd lekker, toch? Ik zou het prevaleren boven de verscrambelde pannenkoeken; maar dat is natuurlijk persoonlijk.
Fijne dag weer morgen, geniet van de mooie natuur en hopelijk met een lekker zonnetje!
Livs,
Inge -
16 September 2020 - 20:59
Anne En Mitchell:
Klinkt alsof het bij jullie minstens net zo warm is als bij ons, dan valt dat hiken toch even tegen! (Hier althands wel) Morgen wordt het hier wel een stuk koeler. Uiteraard gaan we dan niet hiken :')
Jammer van de ijsgrot, al klinkt het wel erg koud. Gelukkig was er het uitzicht nog!
Hopelijk houden jullie dat onweer bij je, die hebben we hier nog niet gezien!
Veel plezier nog! X -
17 September 2020 - 18:25
Nanny:
Jammer dat alles niet gegaan is zoals gepland. Maar Paul en Sophie wat een uitzicht op foto 2. Dat maakt een hoop goed. Wij hadden wel even naast jullie willen staan. Kus j & n
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
