Maltastaudamm, Topfenstrudel und viel Spaß!
Door: Sophie
Blijf op de hoogte en volg Paul en Sophie
18 September 2020 | Oostenrijk, Sankt Michael im Lungau
Gutenabend!
Ik vroeg Paul even wat we vandaag ook al weer gedaan hebben, hierbij zijn versie: We hebben de auto gefixt en daarna zijn we naar de dam gegaan. Dat was het eigenlijk wel.
Nu komt mijn lange versie.
Inmiddels hoef ik vast niet meer te schrijven dat we de dag begonnen zijn met een bakje koffie en de gebrachte broodjes. Daarna was het plan om met de auto naar het dorpje hier in het dal te rijden om motorolie te kopen en in de auto te gooien. Dat hebben we dan ook gedaan, maar om de olie de gelegenheid te geven even de motor in te laten zakken hadden we ook nog wat tijd te doden. We hebben dus nog wat kleine inkopen gedaan en een ijskoffie gedronken bij de plaatselijke koffietent.
Bij de koffietent besloten we om vandaag de Maltahochalmstraße onveilig te maken. Schijnt een mooie route te zijn die naar een dam loopt, die op zijn beurt weer in een nationaal park ligt. Het was geen hele lange rit, ongeveer een uurtje, die ons weer een berg op bracht met tunneltjes door bergen heen. Halverwege ook nog een stoplicht die ervoor zorgt dat het eenrichtingsverkeer geregeld is. Veel Nederlanders trouwens, overal. We zwaaien inmiddels naar alle andere Nederlandse auto's - veel zwaaien ook terug. Normaal heb ik een hekel aan Nederlanders, maar in deze tijd voelt het toch anders.
Bij de dam heb ik meteen eerst zo'n muntje gedraaid en daarna zijn we de dam op gelopen. Het is een hele grote dam die (als ik het goed heb begrepen) 90% van Oostenrijk van energie voorziet. Hij deed mij ontzettend denken aan de Hoover Dam in California. Het uitzicht vanaf de dam was heel mooi alle kanten op. Ook was er nog een airwalk waar je dus onder je voeten kan zien hoe diep het is. Paul heeft nog even gebruik gemaakt van zijn drone, maar die beelden kunnen we thuis pas zien. Ook heb ik nog even zand geschept voor mijn verzameling, verplicht nummertje natuurlijk.
Na de dam hadden we best wel weer honger gekregen, dus stopten we bij een plaatselijk restaurantje. Van tevoren even gevraagd of we kunnen pinnen, dat is hier niet heel gebruikelijk, dat was natuurlijk ook niet zo. Onze bestelling dus aangepast aan het contante geld wat we op zak hadden. In plaats van een heuze wienerschnitzel dus voor een strudel moeten settelen. Ik verwachtte een appelstrudel, maar mijn Duits is dan ook niet zo fantastisch. We hadden namelijk twee Topfenstrudels besteld, dus we hadden het kunnen weten - en Google Translate werkt niet zonder internet. Wat een misser. Een Topfenstrudel blijkt een soort kaastaart te zijn. Ik vond het lijken op scrambled eggs en de smaak was ook niet wat ik van een strudel verwachtte. Toen internet het deed opgezocht wat het was en mijn bord maar naar Paul geschoven. Bah.
Gelukkig waren we daarna misselijk genoeg om niet meer te hoeven eten. We zijn het stadje hier dus niet meer in geweest voor eten en direct de berg op gereden naar het huisje. Even de persconferentie meegepakt, yahtzee gespeeld en uiteindelijk toch een pizza de oven in geschoven.
Tot morgen!
Ik vroeg Paul even wat we vandaag ook al weer gedaan hebben, hierbij zijn versie: We hebben de auto gefixt en daarna zijn we naar de dam gegaan. Dat was het eigenlijk wel.
Nu komt mijn lange versie.
Inmiddels hoef ik vast niet meer te schrijven dat we de dag begonnen zijn met een bakje koffie en de gebrachte broodjes. Daarna was het plan om met de auto naar het dorpje hier in het dal te rijden om motorolie te kopen en in de auto te gooien. Dat hebben we dan ook gedaan, maar om de olie de gelegenheid te geven even de motor in te laten zakken hadden we ook nog wat tijd te doden. We hebben dus nog wat kleine inkopen gedaan en een ijskoffie gedronken bij de plaatselijke koffietent.
Bij de koffietent besloten we om vandaag de Maltahochalmstraße onveilig te maken. Schijnt een mooie route te zijn die naar een dam loopt, die op zijn beurt weer in een nationaal park ligt. Het was geen hele lange rit, ongeveer een uurtje, die ons weer een berg op bracht met tunneltjes door bergen heen. Halverwege ook nog een stoplicht die ervoor zorgt dat het eenrichtingsverkeer geregeld is. Veel Nederlanders trouwens, overal. We zwaaien inmiddels naar alle andere Nederlandse auto's - veel zwaaien ook terug. Normaal heb ik een hekel aan Nederlanders, maar in deze tijd voelt het toch anders.
Bij de dam heb ik meteen eerst zo'n muntje gedraaid en daarna zijn we de dam op gelopen. Het is een hele grote dam die (als ik het goed heb begrepen) 90% van Oostenrijk van energie voorziet. Hij deed mij ontzettend denken aan de Hoover Dam in California. Het uitzicht vanaf de dam was heel mooi alle kanten op. Ook was er nog een airwalk waar je dus onder je voeten kan zien hoe diep het is. Paul heeft nog even gebruik gemaakt van zijn drone, maar die beelden kunnen we thuis pas zien. Ook heb ik nog even zand geschept voor mijn verzameling, verplicht nummertje natuurlijk.
Na de dam hadden we best wel weer honger gekregen, dus stopten we bij een plaatselijk restaurantje. Van tevoren even gevraagd of we kunnen pinnen, dat is hier niet heel gebruikelijk, dat was natuurlijk ook niet zo. Onze bestelling dus aangepast aan het contante geld wat we op zak hadden. In plaats van een heuze wienerschnitzel dus voor een strudel moeten settelen. Ik verwachtte een appelstrudel, maar mijn Duits is dan ook niet zo fantastisch. We hadden namelijk twee Topfenstrudels besteld, dus we hadden het kunnen weten - en Google Translate werkt niet zonder internet. Wat een misser. Een Topfenstrudel blijkt een soort kaastaart te zijn. Ik vond het lijken op scrambled eggs en de smaak was ook niet wat ik van een strudel verwachtte. Toen internet het deed opgezocht wat het was en mijn bord maar naar Paul geschoven. Bah.
Gelukkig waren we daarna misselijk genoeg om niet meer te hoeven eten. We zijn het stadje hier dus niet meer in geweest voor eten en direct de berg op gereden naar het huisje. Even de persconferentie meegepakt, yahtzee gespeeld en uiteindelijk toch een pizza de oven in geschoven.
Tot morgen!
-
18 September 2020 - 22:47
Inge:
Op de foto’s afgaand is het wel erg mooi daar en treffen jullie t goed met het weer!
Jammer dat het eten zo raar is. De schnitzel moet nog wel een keer voor jullie naar huis gaan hoor.
Leuk verhaal weer tho en leuk ook dat Paul nog even heeft kunnen dronen en dat jij weer zand aan je verzameling kunt toevoegen.
Veel plezier weer morgen en houdt er rekening mee dat winkels op zondag dicht zijn!
Livjes,
Mom -
18 September 2020 - 22:50
Remco:
Wat een sof die Topfenstrudel als je iets “lekkers” verwacht. Zo zie je maar als je onbekend bent met het land. Aan de andere kant ook weer een “verrassing”.
Gelukkig vermaken jullie je prima. Het weer is zo te zien op de foto’s ook nog goed, hier is het ook zonnig maar koud, oosten wind.
Ben benieuwd wat jullie morgen weer meemaken? Veel plezier en tot morgen.
Liefs,
Remco. -
19 September 2020 - 07:03
Nan En John:
Haha wat een mooi verhaal weer. Wij hebben zoiets ook meegemaakt in frankrijk. Ik dacht bij een banketbakker een appelgebakje voor John te hebben gekocht. Bleek het iets met aardappel. Dat gezicht van John. Om nooit te vergeten. Kus j&n
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
